wrócił do więzienia, bo tam jest jego miejsce.

Cholera. Rozejrzała sie wokół i wytarła spocone dłonie o
piersi i zsunał dłon ni¿ej.
cholery. Pewnie teraz jestesmy przemeczeni, a rano ujrzymy
zbyt łatwo i z daleka zalatywało wrabianiem. Dlaczego wszystkie elementy tej zagadki ułożyły się akurat teraz, po
- Mowy nie ma. Zapłaciłem trzy dolce! - Ian zało¿ył
której właścicielem był Smith - tyle że o tym zadecydował anonimowy telefon, a nie dobra praca śledczych z Biura
twarz nieco sie zaokragliła. Pamietaj, ¿e siedział w tym nie
te¿ tace ze zmielonym na papke jedzeniem, które Marla z
- A co pan wie? - zapytała, starając się nie okazywać, że się irytuje.
swojej kliniki i szpitala, bo jest ich współwłascicielem. - Ze
Nigdy nie było w jego stylu,
piwo. Usiadł na stołku przy barze, zamówił piwo i patrzac na
Zasłużyłeś sobie na każdy dzień w więzieniu.
podatkach. On i jego pani zgarneli prawie dwiescie tysiecy z

Bolały go już mięśnie twarzy od ciągłego uśmiechania się do czytelników.
bo mi się zwierzali. Mimo to miałem obowiązek bronić ich najlepiej,
Spojrzała jeszcze na małą, która spokojnie leżała, obserwując każdy
– Opowiedz mi o swoich dzieciach – poprosiła. – Wspomniałeś, że
– Rozmawiałyśmy właśnie z Kate o adopcji. To wspaniale, że mogliście
Natomiast poruszyło ją samo życzenie dziewczynki, żeby
Chwila ciszy, a potem rozległy się słowa: - A tak przy
– Tak, nie śmiemy dłużej pani zatrzymywać, panno Green –
– Dziękuję. Sam nie wiem, co bym zrobił, gdybym nie mógł z tobą
uczucia, które na próz˙no starała się stłumić.
swojego życia.
– Co to wszystko znaczy? – spytała niepewnie.
wrócił do swojego samochodu i zepchnął nim jej małe autko.
zadowolenie.
– Dzwonię na policję – rzekła, wstając.